De E-mail, De bruiloft, vrouwenlogica

Mijn naam is Kylian, en ik ben, geloof het of niet, een gelukkig getrouwd man. Met Laura, om precies te zijn.

Laura is een schat, een engel. Maar er is één ding dat ik in de Jaren (38 alweer) dat we samen zijn, nog steeds niet begrijp: vrouwenlogica. Of eigenlijk, het gebrek daaraan, als je het mij vraagt. Mannen en vrouwen, het is net water en olie. Het mengt gewoon niet.

Zoals het nu toevallig uitkomt, zijn Laura en ik bevriend met Lenny en Mark. Mark ken ik al sinds mijn vijfde, dus dik 50 jaar. Lenny en Mark, die zijn ook al zo'n 40 jaar een stel. Ongelooflijk, als je erover nadenkt. Maar trouwen? Ho maar. Tot nu dan. Hun kinderen, Esther van 15 en Jack van 16, die zeuren al jaren: "Mama, papa, ga nou eens trouwen!"

En wat denk je? Kreeg ik gisteren een e-mail van Mark en Lenny. Een uitnodiging! "We hebben ons gisteravond verloofd," stond erin. Eindelijk! "De bruiloft is 16 juni, om 9 uur op het gemeentehuis, om 13:00 uur in de kerk en het feest is in ons gemeenschapshuis vanaf 16:00 uur."

Perfect toch? Alle belangrijke informatie staat erin. Ik vertel het triomfantelijk aan Laura, denkend dat ik alle details heb gedekt.

Nou, jongen, wat zat ik ernaast.

Laura begon meteen met een spervuur aan vragen. "Heeft Lenny gehuild toen hij haar vroeg?"

Ik keek haar verbaasd aan. "Ehm, geen idee. In de e-mail staat: 'We hebben ons gisteravond verloofd. De bruiloft is 16 juni, om 9 uur op het gemeentehuis, om 13:00 uur in de kerk en het feest is in ons gemeenschapshuis vanaf 16:00 uur.'" Ik herhaalde de details, alsof dat enige verheldering zou brengen.

"Was Lenny blij met de ring?"

"Weet ik veel! In de e-mail staat: 'We hebben ons gisteravond verloofd. De bruiloft is 16 juni, om 9 uur op het gemeentehuis, om 13:00 uur in de kerk en het feest is in ons gemeenschapshuis vanaf 16:00 uur.'" Ik begon me te irriteren.

"Heeft Lenny een witte jurk?"

"Nogmaals: geen flauw idee! In de e-mail staat: 'We hebben ons gisteravond verloofd. De bruiloft is 16 juni, om 9 uur op het gemeentehuis, om 13:00 uur in de kerk en het feest is in ons gemeenschapshuis vanaf 16:00 uur.'" Ik voelde mijn geduld wegebben.

"Heeft Mark op zijn knie gezeten?"

Ik zuchtte. "Laura, luister! In de e-mail staat: 'We hebben ons gisteravond verloofd. De bruiloft is 16 juni, om 9 uur op het gemeentehuis, om 13:00 uur in de kerk en het feest is in ons gemeenschapshuis vanaf 16:00 uur.'" Ik begon de zin als een mantra op te dreunen.

"Wat zeiden de kinderen?"

Ik gooide mijn handen in de lucht. "Ik weet het niet! In de e-mail staat: 'We hebben ons gisteravond verloofd. De bruiloft is 16 juni, om 9 uur op het gemeentehuis, om 13:00 uur in de kerk en het feest is in ons gemeenschapshuis vanaf 16:00 uur!'" Ik had de neiging om de e-mail op haar voorhoofd te plakken.

Laura keek me aan alsof ik achterlijk was. "Jij weet ook helemaal niets, hè, Kylian!"

Maar serieus! De trouwdatum, de locaties, de tijden... wat heb je nog méér nodig? Is dat niet genoeg informatie? Het is toch niet alsof er een cruciale clausule in de huwelijkswet staat die vereist dat je de materialen van de ring, de emotionele staat van de verloofde en de exacte woorden van de kinderen vastlegt. Dat is toch niet relevant?

Echt, die vrouwenlogica... of het gebrek eraan, blijft een permanent mysterie.

De volgende e-mail van Mark zal vast weer overladen worden met vragen over details waar ik geen antwoord op heb. Zoiets als: Welke kleur servetten? Welke bloemen op tafel? Welk nummer draaien ze tijdens de openingsdans? Ik vrees het ergste.

Waarom maken vrouwen het altijd zo ingewikkeld voor mannen? Mocht er iemand een cursus "vrouwenlogica begrijpen" kennen, dan hou ik me aanbevolen. Serieus. Ik zou er een fortuin voor betalen. Want op dit moment voel ik me alsof ik met een ruimteschip probeer te landen, terwijl er alleen maar een weiland met koeien is. Hopeloos. En ik ben bang dat dit nog maar het begin is van een lange lijdensweg, vol vragen die ik niet kan beantwoorden, naar de bruiloft Van Lenny en Mark.

Kylian.